نگاهی به تفسیر ادبی عرفانی قرآن مجید ( 967 )
ســوره 16 : نحـــل ( مـکّــی ـ 128 آیه دارد ـ جزء چهــاردهم ـ صفحه 267 )
( قسمــت پانزدهـــــم )
بـزرگ تـرین عبــرت
( جزء چهارد هــم صفحــه 274 آیه 66 )
بسم الله الرحمن الرحیم
وَ إِنَّ لَکُمْ فِی الأَنْعَامِ لَعِبْرَةً نُّسْقِیکُم مِّمَّا فِی بُطُونِهِ مِن بَیْنِ فَرْثٍ وَ دَمٍ لَّبَنًا خَالِصًا سَآئِغًا لِلشَّارِبِینَ
تفسیـــر لفظـــی :
و در دام ها قطعا براى شما عبرتى است از آنچه در [لابلاى] شکم آنهاست ازمیان سرگین و خون ، شیرى ناب به شما مى نوشانیم که براى نوشندگان گواراست
تفسیـــر ادبی و عرفانی :
در بدن جانداران دو چیز ناپاک فراهم آمد :
یکی خـــــــــون و دیگـــــــــری مدفــــــــوع ،
از میان این دو ناپاک ، خداوند شیرِ صاف و پاک پدید آورد ،
و همچنین دو نطفه ی حقیر و مهین (پست) در رَحِم فراهم آورد !
آن گاه از میان هر دو ، صورتی بدین زیبائی ، به تقدیر و تصویرِ خدائی پدید آورد !
و دو بارِ سنگین بر بنده جمع کرد ؛
یکی بارِ معصیت و دیگری بار تقصیر در طاعت !
آن گاه از میان هر دو ، به فضل و رحمت خود ، آمرزش و مغفرت پدید آورد !
خداوند تبارک و تعالی از روی اشارت به بندگانش می فرماید :
ای بنده ی من ؛ شیری که غذای تو است ،
میان فرث (مدفوع) و لحم (خون) گذرانیدم !
و از آلودگیِ هر دو نگاه داشتم !
بدین گونه که چون جان بنده غذا خورد و در معده پخته شد ،
سه قسمت می شود ؛
قسمت بالای آن خـــــــــون ،
قسمت میــــــــان آن شیــــــــــر ،
و قسمت پائین دفـــــــــع شدنی است !
پس از آن کبد (جگرسیاه) خون را به رگها دهد ،
و شیـــــــــــر را بـــــــــــه شیــــــــردان ،
و بقیه را به دفـــــــــع فرستد !
و این بزرگتـــــــرین عبـــــــــــــــرت است ،
پس توحیـــــــــد که حـــقّ مـــــا است ،
اولی تـر است که نگاه داریم تا بر دنیــــا و عقبی بگذرد ،
و از هر دو هیـــــــــچ اثـــــــر نگیــــــــرد !
چه ؛ که توحیـــــــد از دنیــــا و عقبی پـــــــاک است ،
و نــــــــور توحیــــــد باعث هلاک آب و خاک ،
و فـــــــــرا گرفتــــن دیــــــــــده ی دل ،
و یافتِ توحیـــــد را ادراک است .
خــدایـــــــــا ؛
دانی به چـــــه شـــــــــــــــــــادم ؟
به آن که من نه به خویشتن به تـــــو افتــادم ،
تــــو خواستــــــــــی که من به این روز افتـــــــادم !
تـــــــو خواستــی ، نــــــه مــن خواستـــــم ،
دوست بر بالیـــن دیــــدم چون از خواب برخاستـــــم !
موضوع :